LIEVE HEERS beestje

Het eitje barstte open. De larve ontvouwde zich niet wetend in een kever met rood en zwart pantser. Het beestje kroop over het groene blad. Zonder te beseffen dat het een naam met gewichtige contradicties droeg.

Kan een machtsbeestje met liefde heersen? Kan een liefdesbeestje met macht heersen? Is versmelting mogelijk?
Laat mij maar utopisch dromen over een balans die de pantser van het beestje zo mooi weergeeft. De versmelting van twee kleuren die samenwerken met gezamenlijke verantwoordelijkheid. Waar rood niet meer of minder is dan zwart.

©BiekeDeBosscher

Handleidinge?

Deze kje benk nt gekomn vo de lieve vrede. Tis tid vo te verluchten. En joat tka snijden tka kwetsn. Jon beeld van mi es nie wie dak benne. Kvoelde jo weireld en kpaste mi an. Ke die handleidingn overgepakt. Omdatk loyaal wouwe zin, vo liefde te kunn vindn. 

Nu ziek in dak ezwo min eign liefde nie kunne vindn. Kebt get me mi in te oudn vo de lieve vrede. Gaj verskietn mss wel, tis de te vele opgekropte energie die wil ontsnapn. Alvast min excuses, ma kant nie langer opkropn. En tzo wel ke destructief kun wordn. Al zegn ze daj zelf de keuze et vo de energie om te zetn in positief of negatief. 

Ma wuk es positief en wuk es negatief, vragek mi ton af. Zit de weireld wel ezo in mekaar? Wie weet is da wok een deel va jon handleidingne dak overpakte. Eignlik weetk da al nie. Jo wereld es in jon gedachtn gevormd, min weireld in min gedachtn. 

En toch ebkt gevoel daw al me mekaar verbondn zin. Dus ak nu kieze vo mezelf kiezek eignlijk wok vo jo. Al weetk nie of gie da wok ezo kunt ziene. Miskien es oeze bronne wel tzelfste ma uite we et in een andere materie. 

Kun we were keern na oeze oer toale voe oeszelvn beter te leren ken? Dat ku confronteren goak nie ontken. Kzi up zoek na mi eign handleidinge. Kpeise nie vo fanatiek te zoekn, juste genoeg ga wok wel goane.

©Bieke De Bosscher

Vrouwelijke genegenheid

Wil je me verstoppen voor de wachtende wereld? In de warme veiligheid, zoals een ongeboren kind in de baarmoeder. Want nu voel ik enkel steken in de warmte van haar cellen. Iemand was binnengedrongen in de verlegen beveiliging van het leven. De veiligheid doorheen manipulatie weggevallen. Gebruikt, gekleineerd, ongevoelig geworden. Verwoestende patronen doorgegeven via genen.

Teruggeschroefd naar een dorre woestijn vol ongemakkelijke droogte. Vraagt mijn zenuwstelsel doorheen het rondsnuffelen in de nacht om genezing. Omarm de pijn en veranker het nieuwe. Laat angst maar ontsnappen door de kieren van de ademende cel.

Vrouwelijkheid besta maar in je hoogtes en laagtes. Blaas levenslucht door de innerlijke balans van vrouwelijk en mannelijk. Vrij en veilig in de diepten van het lichaam die je geschonken is. Koester de kracht van de vrouw gelegen in het centrum van veilige genegenheid, de baarmoeder.

©Bieke De Bosscher